Een paar jaar geleden was ik oliebollen aan het bakken terwijl de jongens aan het carbid schieten waren. Het moment dat het jaar duidelijk langzaam ten einde ging.

Toen ik rustig in mijn eentje aan het bakken was gingen mijn gedachten terug in de tijd. Naar mijn kindheid en jeugd op de boerderij in Oostenrijk. Het in vet bakken van zoetigheden gebeurde daar niet alleen rond oud en nieuw. Het hele jaar door kon je deze geur op de meest onverwachtse momenten tegen komen. Iedereen kwam dan op de geur af. Het lekkerste zijn dergelijke lekkernijen ten slotte vers uit het vet. Dat wou je niet missen en klagen over de geur deed niemand. Niet over de geur van het bakvet en ook niet over de geur van andere bereidingen. Hoe anders is dat soms nu, in de wereld waar ik nu leef.

In mijn beleving lijkt het erop alsof er in steeds minder huishoudens zelf gebakken. De reden hiervoor is: men vindt het niet lekker ruiken, om het zachtjes uit te drukken. Desondanks wil men maar al te graag het resultaat opsmikkelen.

In eens wordt in mij een stemmetje wakker dat mij vraagt: “ Wat is er met de mensen gebeurt dat de geur van het bereiden van eten als vies ervaren wordt? Staan wij tegenwoordig zo ver van de oorsprong van het eten verwijdert dat alleen nog bij het eten beoordeeld kan worden of wij iets lekker vinden? Dat de geuren van het koken onplezierig zijn geworden, omdat zij ons in verwarring zouden kunnen brengen?”

Opgegroeid dicht bij de oorsprong van ons dagelijkse voeding, kijk ik soms verbaasd om mij heen. Ik vraag mij af hoe het heeft kunnen gebeuren dat aandacht voor een van de belangrijkste dingen in het leven, echte goede voeding, de belangrijkste bijzaak is geworden. Hoe het gebeurt is dat wij vaak liever aan anderen overlaten, dat zij vertellen wat goed  is voor ons (en wat goed is voor hun portemonnee).

Echte goede voeding is meer dan alleen een vulling voor jouw maag. Het is vanuit de verbinding met jouw lijf noodzakelijk om gehoor te geven aan deze behoeftes. Wie voldoende kennis heeft over voeding zal kunnen bevestigen , dat jouw trek in iets weergeeft, wat jouw lijf op dat moment nodig heeft.

Om de verbinding met jouw lijf te voelen is het nodig om naar jezelf te kunnen luisteren. Luisteren in rust en  in aandacht. Misschien ligt hierin ook het antwoordt op mijn vraag wat er met de mensen gebeurt is dat  de geuren van het eten bereiden niet meer gewaardeerd kunnen worden.