Soms gebeurt er iets waardoor ik aangezet wordt om weer eens beschouwend naar mijn leven te kijken zodat ik mij opnieuw kan oriënteren en mijn richting kan bepalen. Vaak gaat hier een tijd vooraan die anders loopt als ik het graag had gezien. Accepteren en bij de pakken neerzitten, zit niet in mijn bloed dus blijf ik maar doorgaan tot er iets op mijn pad komt dat er echt iets verandert.
Zo heeft bij mij ook een keer een presentatie over presenteren iets in beweging gezet heeft. De inhoud was niet echt vernieuwend behalve dat ik getriggerd werd op het punt van styling en image. Nou had ik “toevallig” ook pas iets gelezen daarover, dat uiterlijke presentatie vaak achterblijft tijdens intensieve ontwikkeltrajecten. Nou, deze puzzelstukjes vielen wel op hun plaats.

Ja ik had de laatste jaren een mega-groei doorgemaakt. Ik was van iemand die gesetteld was in een mooie (loop)baan met veel vrijheden op de achtergrond gegroeid tot iemand die gezien mag worden omdat ik de wereld iets te vertellen heb. Deze koersverandering gaat niet zonder een boost in innerlijke ontwikkeling en groei. Vanuit de veilige hoek in de techniek ben ik overgestapt naar een leven met alle kleurnuances die er zijn. Ik ben door een diep dal gegaan, ik heb veel over mijzelf geleerd, heb mijn kwaliteiten onder ogen gezien, ben gegroeid en nu wil ik ook gezien worden.

Einde tijdperk achter de schermen en einde positie van reserveleider! Nu was mijn tijd gekomen! Ik ben er klaar voor om in de schijnwerpers te staan en de wereld te vertellen wat vanuit mijn perspectief belangrijk is. Mijn kennis, ervaringen en inzichten durf ik nu met anderen te delen zodat zij er op hun beurt hun voordeel mee kunnen doen. Ik ben nog zoekende naar mijn publiek. Ook al heb ik in het verleden geleerd dat ik niet moet zoeken. Ik word gevonden!

Deze inzichten hebben ervoor gezorgd dat de puzzelstukjes rondom mijn presentatie in elkaar gingen passen. Het was tijd voor de metamorfose en om uit mijn cocon te komen!

Ook al was deze bewustwording nog niet zo diep verankerd als het inzicht. Er was geen noodzaak meer om mij te verstoppen uit angst voor energierovers. Het plantje groeit gestaag door …

Met je eigen energie kun je jouw eigen weg gaan. Een weg die zich onderweg ontvouwt en je brengt waar je moet zijn.
Mijn werkgebied is nu het leven en daar hoort voor mij de mens bij. Mensen begeleiden hun eigen weg te gaan met een rugzak die bij hen en hun reis past. Een rugzak met kennis en ervaring waarbij alle overbodige ballast liefdevol losgelaten is.

Oh, en by the way! Een paradijsvogel kan nooit een grijze muis worden ;-)
Leef je natuur en laat je niet door anderen van de wijs brengen!!

P.S.: Voor iedereen die niet in Duits thuis is een kleine toelichting op bovenstaande afbeelding. “Mit Menschen die einen grossen Vogel haben, kann man an ungewöhnliche Orte fliegen” betekend vrij vertaald “Met mensen die aparte ideeën hebben, kun je naar ongebruikelijke dingen beleven”